کرزی باید بین مجاهدین و شعله ای های بی درد، یکی را انتخاب کند

کرزی باید بین مجاهدین و شعله ای های بی درد، یکی را انتخاب کند!

فیروز فنا



وزیر خارجهء شهروند باز، بی تجربه و احساساتی ما که در کشانیدن مسائل اداری داخل وزارتخانهء بادآورده اش به مطبوعات سابقهء زیاد دارد، جدیداً یکبار دیگر دُر سفته است.

وی کار های خانگی اش را خلاص نکرده. هنوز دکتورین سیاست خارجی اش را تنظیم نکرده، هنوز روابط افغانستان را با کشور های اسلامی انکشاف نداده بلکه برعکس روابط با ایران را تیره ساخته و نماینده گی افغانستان در سوریه را بسته و تشنجات با پاکستان کمافی السابق دوام دارد. از طریق مقرری یک خادیست با سابقه به نماینده گی از مردم افغانستان در ملل متحد، بسیاری از ممالک اسلامی و مردم مسلمان خود را آزرده خاطر ساخته است. حضرت صاحب مجددی در مورد چندین بار تذکر دادند اما بی نتیجه بود.

از اصلاحات نامنهاد اداری در وزارت خارجه هم جز گنده بویی چیزی باقی نمانده است. اسپنتا حریفان خیالی سیاسی اش را در وزارت خارجه با شعار های ضد تاجیکی تصفیه نمود، اما همچنان به توصیه های اعضای کابینه – مثلاً وزیر معارف آقای اتمر- برای تمدید کار برخی دپلماتان ختم وظیفه شده به مدت های طولانی گوش داده است. واسطه بازی های پشت پرده توانسته است شمار دیگری از دپلماتان ما را در برخی نماینده گی ها مثلا در هند و آلمان برای مدت نامحدود دیگر تمدید نماید. اسپنتا تاجیکی بازی را کوبید اما هراتی بازی کرد: وزیر خارجه، مشاور عالی وزیر خارجه، سخنگوی وزارت خارجه، رئیس اداری وزارت خارجه همه گی هراتی هستند.

وزیر خارجه شهروند باز ما که برای تقویت روحیه شهروندی، هنوز خود را از افتخار شهروندی آلمانی اش خلاص نکرده، ناگهان بفکر منافع علیای کشورش (منظور افغانستان است نی آلمان که مملکت دومی و یا اصلی آقای اسپنتا می باشد) افتاده و برای گرفتن پاسپورت سیاسی دپلماتان مخلوع!؟ دست به دامن مطبوعات داخلی و پلیس های خارجی شده است. بلی، تعجب نکنید این اصطلاح مخلوع را – که بیشتر در مورد حریفان سیاسی بکار می رود- وزارت خارجه ما در مورد کارمندان ختم وظیفه شده اش بکار برده است!؟

اما اصل گپ جای دیگر است. شعله ای های سابق و تکنوکراتهای سابق و فعلی هر دو مدتها از صحنهء سیاسی افغانستان بدور رفته بودند. بعد از سقوط طالبان بدست جبههء متحد و حمایت جامعهء جهانی، تکنوکراتهای کرام به تخت باد آوردهء حکومت تکیه زدند اما شعله های همیشه واسوخت قدرت بازهم ازین دسترخوان دور ماندند. بخاطر همین در یک ائتلاف نامقدس با تکنوکراتها و بعضی از فرصت طلبان بی بی سی خود را در نقش متخصص و سیاست شناس جای زدند. در پشت کلمات پر طمطراق مثل شهروند، مکتب فرانکفورت، دیموکراسی، حقوق بشر و غیره سنگر گرفته و خاکباد کردن را شروع کردند. حریفان سیاسی خود، یعنی سنگرداران جهاد و مقاومت را بنام جنگسالار، ناقضان حقوق بشر و غیره دشنام باران کردند.

بعد از منشور مصالحه ملی پارلمان و مظاهرهء صلح آمیز طرفداران جهاد و مقاومت در کابل، آقای کرزی باید بین شعله ای های عقده ای و جبههء متحد تازه نفس کرده، یکی را انتخاب کند. البته جناب کرزی قبلا موافقت خود را با برطرفی نجیب روشن – یار سابق اسپنتا- از رادیو-تلویزیون توسط وزیر صاحب محترم اطلاعات و فرهنگ نشان داده اند. حالا هم بسیار انتظار برده می شود که زیر فشار افکار عمومی مردم مسلمان، شورای سراسری علمای افغانستان و نیرو های جهادی (از همهء جناح های جهادی که همه گی مخالف شعله ای های مارکسیست نوین هستند) دست به پاک کاری کابینه اش از این عناصر بی درد و دور از وطن مانند آقای اسپنتا بزند.