قامت یار

هــــــــــر جا نگـــــــرم قامت يار است مپرسيد
مستي من از چشــــــــم خمــــــار است مپرسيد
سيري كه در آن آيـــينه را بـــــــود تحمــــــــل
از ســــــاز نفس سبحه شـــــــمار است مپرسيد
از هستي من جـز ســـــخن عشق مگـــــــــوييد
هــــــــر لحظه مرا فصل بهــــار است مپرسيد
بر روي گل و برگ و چمن كي نظــــــــر افتد
بي ياد رخش لاله چو خــــــــــار است مپرسيد
آن شعـله كه در پردهء راز است چــه راز است
ســــــهم دل عشاق شــــــــــــرار است مپـرسيد
پيوســــــــته پريشـــــــان دل ِ بـي تب و تابـــم
آن طُـــــره چه اندازه طـــــــــرار است مپرسيد
از ميكـــــــــده ها نالـــــــه برآيد كـه حـــــريفان
بـــــرق نگـــه اش حلـــــقهء دار اســت مپرسيد
در خَلوت دل داشت « رفيع » زمزمه با خويش
اين ديدهء مـــــــا را چـــــه غبـــار است مپرسيد